Na een ietwat bewogen laatste nacht – er gebeuren dan soms gekke dingen – begon de dag vol goede moed. We zouden vandaag op bezoek gaan bij Lodewijk XIV in zijn sobere doch erg knusse optrekje genaamd Versailles.
Vervolgens kregen wij de kans om onze laatste uurtjes in de stad door te brengen en afscheid te brengen van de Eiffeltoren, Champs-Élysées of de Sacre Coeur als je daar behoefte aan had.
Nu zitten we in de trein en schrijf ik nog een afsluitend woordje. Ookal ging het niet altijd gestroomlijnd, we hebben onwijs gelachen.
Deze reis is de omarming van het woord geslaagd.
Bedankt voor de herinneringen allen.
